To νοημα του ανδρισμου

Μια από τις πιο πιθανές αιτίες ανδρικής κατάθλιψης είναι η αποτυχία του άνδρα να γίνει ο άνδρας που νομίζει ότι θα έπρεπε να είναι, μια κατάσταση που τον κάνει να τα βάζει με τον εαυτό του και να δυσπιστεί απέναντι στην αγάπη και την καλοσύνη που δέχεται, δημιουργώντας έτσι μια εγκεφαλική χημεία που καταγράφει πάντα περισσότερο πόνο παρά ευχαρίστηση.

Μπορεί οι γυναίκες να φαίνονται πως έχουν μεγαλύτερη κατάθλιψη από τους άνδρες, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά πιο πιθανό να νιώσουν κατάθλιψη, να συζητήσουν με άλλους γι’ αυτό, να αναζητήσουν κάποια θεραπεία και να ανακτήσουν, έτσι, την ισορροπία τους. Οι άνδρες έχουν μάθει να αρνούνται τα συναισθήματά τους και να αντιδρούν με πράξεις, να προσπαθούν να φερθούν σκληρά και ανδρίκια, σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκονται, και να δείχνουν στον κόσμο πόσο καλά μπορούν να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο και κάθε συμφορά.

Και συχνά αποστρέφονται τους άλλους άνδρες επειδή ντρέπονται για τις δικές τους ατέλειες και μπορεί να μην απολαμβάνουν τη συντροφιά τους, επειδή ζηλεύουν όσους τα καταφέρνουν καλύτερα από τους ίδιους. Αναπτύσσουν τέτοιο φόβο για το φύλο τους, που τρέμουν την οικειότητα που μπορεί να αναπτυχθεί με άλλους άνδρες και δεν μπορούν να νιώσουν ήρεμοι σε μια ανακουφιστική φιλική συντροφιά. Γι’ αυτό και παγιδεύονται στις σχέσεις τους με τις γυναίκες και εγκαταλείπουν τους άλλους άνδρες.

Σε αυτό έρχεται βεβαίως να προστεθεί και η ομοφυλοφοβία των ανδρών- έκδηλη ή άδηλη- γεγονός που τους στερεί τη δυνατότητα να πλησιάσουν ο ένα τον άλλο, να νιώσουν στοργή, αγάπη και ζεστασιά, γι’ αυτό και διακηρύσσουν ότι η σκληρότητα και ο ακρωτηριασμός του συναισθήματος συνιστούν τον αληθινό, τον απόλυτο ανδρισμό.

Συνήθως οι άνδρες αυτοί δεν έχουν λάβει την πατρική διαβεβαίωση. Νιώθουν ανασφαλείς με τους πατέρες τους και δεν αναπτύσσουν μαζί τους σχέσεις ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης. Αν οι γονείς ανησυχούν γι’ αυτούς, εξαιτίας των ελαττωμάτων τους, τότε έχουν προετοιμάσει από μικρά τα παιδιά τους για την απόρριψη του κόσμου. Έκτοτε, αυτοί οι άνδρες περνούν τη ζωή τους κρύβοντας προσεκτικά τα ελαττώματά τους από τους άλλους άνδρες, πιστεύοντας ότι τα άλλα αρσενικά θα τους ξεσχίσουν συναισθηματικά, αν αφήσουν να φανεί κάποιο τρωτό σημείο τους.

Σχετικά με την πατρότητα…

Συχνά οι άνδρες που φοβούνται να γίνουν πατέρες δεν καταλαβαίνουν ότι η πατρότητα δεν είναι κάτι που κάνουν οι τέλειοι άνδρες αλλά κάτι που τους βοηθάει να ωριμάσουν και οι ίδιοι δίνοντας ζωή και προσφέροντας στα δικά τους παιδιά.

Το πρόβλημα με τους πατροφοβικούς πατέρες εντοπίζεται βέβαια στους ίδιους τους πατέρες τους που τους άφησαν με την αίσθηση ότι η πατρότητα είναι ένα αβάσταχτο φορτίο. Κάποιοι παραμένουν ακόμα θυμωμένοι με όσους πατέρες ξέσπασαν, ή έμειναν μακριά τους, ή ζήτησαν πολλά. Φοβούνται πως ούτε αυτοί είναι τέλειοι και πως θα κάνουν το ίδιο πράγμα που έκαναν κι εκείνοι: θα μεγαλώσουν παιδιά που νιώθουν εχθρικά απέναντί τους, όπως και οι ίδιοι νιώθουν εχθρικά απέναντι στους προσβλητικούς και αδιάφορους πατέρες τους.

Οι επιθυμίες τόσο των πατέρων όσο και των γιων μπορεί να πνίξουν τη συναισθηματική ζωή οποιουδήποτε άνδρα δεν καταφέρει να συνδεθεί με τον πατέρα του ή το γιο του. Και ασφαλώς υπάρχουν άνδρες που δεν μπορούν να γίνουν πατέρες, επειδή δεν μπόρεσαν να γίνουν γιοι.